.ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΖΗΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ

Ε[ΠΙΣΤΟΛΗ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Stern ,και Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑ .

η επιστολή που έστειλε στο Γερµανικό περιοδικό Stern κάποιος Walter
Wüllenweber .

*«Από το 1981 ανήκουµε στην ίδια οικογένεια. Μόνο που εµείς έχουµε
συνεισφέρει όσο κανείς άλλος στο κοινό ταµείο, δηλαδή γύρω στα 200 δις €,
ενώ εσείς έχετε, αντίθετα, εισπράξει κατά κεφαλήν όσα κανείς άλλος, δηλαδή
σχεδόν 100 δις €. Ουδέποτε λαός ßοήθησε µέχρι τώρα µε τη θέλησή του σε
τέτοιο ßαθµό και για τόσο µακρύ διάστηµα άλλον λαό. Είσαστε, κυριολεκτικά οι
πιο ακριßοί µας φίλοι.*
*Το ζήτηµα πάντως είναι ότι τελικά δεν εξαπατάτε µόνο τον εαυτό σας αλλά και
εµάς. Στην ουσία ουδέποτε φανήκατε αντάξιοι του ευρώ µια και παρά την
εισαγωγή του, δεν καταφέρατε µέχρι τώρα να εκπληρώσετε τα κριτήρια
σταθερότητας. Στην ΕΕ είσαστε ο λαός που ξοδεύει τα µεγαλύτερα ποσά σε
καταναλωτικά αγαθά. Θα θέλαµε ο πρωθυπουργός σας Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει
στο πρόγραµµά του, όµως προφανώς αυτό δεν το θέλετε εσείς αφού συνεχίζετε
απτόητοι να απεργείτε. Μη µας λέτε, λοιπόν, ότι µόνο οι πολιτικοί ευθύνονται
για την καταστροφή.*
*Εσείς έχετε εφεύρει τη Δηµοκρατία κι ως εκ τούτου θα πρέπει να γνωρίζετε
ότι ο λαός είναι αυτός που κυßερνά κι, εποµένως, έχει και την ευθύνη. Κανείς
δεν σας αναγκάζει να φοροδιαφεύγετε, να χρηµατίζεστε, να αντιδράτε σε κάθε
συνετή πολιτική και να εκλέγετε διεφθαρµένους πολιτικούς. Σε τελευταία
ανάλυση, οι πολιτικοί είναι λαϊκιστές και κάνουν ότι τους πει ο λαός. Θα µας
πείτε, ßεßαίως, ότι και εµείς οι Γερµανοί δεν είµαστε πολύ καλύτεροι, όπως
θέλουν κάποιοι να πιστεύουν. Κι έχετε δίκιο.*
*Οι Έλληνες είναι εκείνοι που µας είχαν δείξει τον δρόµο της Δηµοκρατίας και
της Φιλοσοφίας, καθώς και τις πρώτες γνώσεις Εθνικής Οικονοµίας. Τώρα µας
δείχνετε και πάλι τον δρόµο. Μόνο που αυτή τη φορά είναι λάθος δρόµος. Κι
από το σηµείο που εσείς έχετε τώρα φτάσει, δεν πάει παραπέρα».*
Η απάντηση κάποιου Ελληνα στα ελληνικά sites που δεν θα δηµοσιευτεί !
Αγαπητέ Walter, Ονοµάζοµαι Γεώργιος Π. Ψωµάς Είµαι Δηµόσιος Λειτουργός και
όχι υπάλληλος όπως κατά κόρον τα ΜΜΕ των «συµπατριωτών» σου (µας) και άλλων
«συµπατριωτών» (µας) αναφέρουν σαν ßρισιά και µε περίσσεια χλεύη.
Ο µισθός µου είναι 1.000 €. Το µήνα, όχι την ηµέρα, όπως ίσως σ’ έχουν
παρασύρει να νοµίζεις. ΟΥΤΕ 1.000 € λιγότερα από σένα. Είµαι σίγουρος ότι
εσύ δε µε πιστεύεις ακόµα, αλλά δείξε λίγο υποµονή και περίµενε, διάßασέ µε
κι αν δε σε πείσω τότε διώξε µε από την Ευρωζώνη, τον τόπο της Αλήθειας και
της Ευηµερίας, του Δίκαιου και του Σωστού.
21 ώρες πριν · Μου αρέσει! · 1 άτομο
Markos Lezes Λοιπόν Walter

Μισός αιώνας και πάνω πέρασε από τη λήξη του Β΄ Παγκοσµίου πολέµου από τότε που η Γερµανία έπρεπε να ξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα.
Οι οφειλές αυτές που αρνείται µόνον η Γερµανιά να ξωφλήσει στην Ελλάδα (η Βουλγαρία και η Ρουµανία τακτοποίησαν ήδη τις αντίστοιχες υποχρεώσεις
τους) , συνίστανται:
*α) Σε χρέη ύψους 80 εκατοµµυρίων γερµανικών µάρκων, από τον Α΄ Παγκόσµιο Πόλεµο.*
*ß) Σε χρέη από τη διαφορά του κλήριγκ στο µεσοπόλεµο ύψους 593.873.000 δολαρίων, που ήταν σε ßάρος της Γερµανίας.*
*γ) Στα αναγκαστικά δάνεια τα οποία συνήψε το Γ΄ Ράιχ από την Ελλάδα, ύψους 3,5 δισεκατοµµυρίων δολαρίων, στη διάρκεια της κατοχής.*
*δ) Στις επανορθώσεις που οφείλει η Γερµανία στην Ελλάδα για τις κατασχέσεις, αρπαγές και καταστροφές, που της προξένησε το Γ' Ράιχ την
περίοδο της κατοχής, ύψους 7,1 δισεκατοµµυρίων δολαρίων, όπως επεδίκασαν οι Σύµµαχοι.*
*ε) Στις ανυπολόγιστες υποχρεώσεις της Γερµανίας για την αφαίρεση της ζωής 1.125.960 Ελλήνων (38.960 εκτελεσµένων, 12.000 νεκρών από αδέσποτες, 70.000
σκοτωµένων σε µάχες, 105.000 νεκρών στα στρατόπεδα της Γερµανίας, 600.000 νεκρών από πείνα και 300.000 απωλειών από υπογεννητικότητα).*

*στ) Στην ατίµητη ηθική προσßολή που προξένησε στον ελληνικό λαό και στις ανθρωπιστικές ιδέες που εκφράζει η ελληνική ιδέα. Αυτό το πρόßληµα δεν είναι
οικονοµικό, είναι ηθικής τάξης, ύψιστης ηθικής αξίας*

Ξέρω Walter, σε πειράζουν αυτά που γράφω, αλλά και µένα µε πείραξαν αυτά που έγραψες! Αλλά περισσότερο µε πειράζουν αυτά που σκέφτεσαι και θέλεις να
κάνεις για µένα και *τους «συµπατριώτες» σου* Έλληνες!

Walter, φίλτατε Walter, στην Ελλάδα* *δραστηριοπιούνται* *130 γερµανικές επιχειρήσεις -εκ των οποίων περιλαµßάνονται σχεδόν όλοι οι γερµανικοί
κολοσσοί- οι οποίες πραγµατοποιούν *ετήσιο* *τζίρο της τάξεως των 6,5 δισ. ευρώ*. Ξέρεις Walter, σύντοµα δε θα µπορώ ν’ αγοράζω προϊόντα Γερµανικά
γιατί δε θα έχω λεφτά. Εγώ Walter µεγάλωσα στα λίγα, θα τ’ αντέξω…και µην ανησυχείς για τους νέους Έλληνες…είµαστε ακόµα πολλοί παλιοί για να τους
ßοηθήσουµε να µάθουν τη νέα κατάσταση (!)…αλλά ßρε Walter…εσείς τους ανέργους που θα δηµιουργηθούν από την κατάσταση στην Ελλάδα πως θα τους
αντιµετωπίσετε; Πες µου σε παρακαλώ…έχω απορία!....

Αγαπητέ Walter, εµείς οι Έλληνες πρέπει να φύγουµε από την Ευρώπη, την Ευρωζώνη (κι από όπου αλλού θέλετε εσείς οι Γερµανοί, οι Σουηδοί, οι
Ολλανδοί και λοιποί «συµπατριώτες).

Πρέπει να φύγουµε…για να σωθούµε από µια Ένωση κατ’ επίφαση! Από µια οµάδα κερδοσκόπων! Από µια οµάδα στην οποία είµαστε συµπαίκτες όσο καταναλώναµε τα προϊόντα τον συµπαικτών!!!!!!!!!!!!!!!

Εγώ φίλτατε Walter πιστεύω ότι οι Έλληνες θα πρέπει να σταµατήσουν ν’ αγοράζουν Mercedes, BMW, OPEL, FORD, SCODA κλπ συµµαχικά προϊόντα γ=C .
Αγαπητέ Walter μήν ξεχνάς ότι εμείς οι Έλληνες ήμασταν που με την εργασία μας σηκώσαμε την Γερμανική βιομηχανία όταν εσείς δουλεύατε 8 ώρες και σταματούσατε .Αυτά τα χρήματα που αποταμιεύαμε και επιστρέφαμε στην Ελλάδα ανεβάσαμε την Ελληνική οικονομία .Έτσι λοιπόν αντί να ντρέπεσαι για τις καταστροφές που μας προξενήσατε κατά την διάρκεια το Β Παγκοσμίου πολέμου και να μας πληρώνετε και να καθόμαστε ,έρχεσαι τώρα να μας κατηγορείς . Εάν είστε φίλοι ,βάλτε το χέρι στην τσέπη όλοι οι Γερμανοί και να μας βγάλετε απο το αδιέξοδο .Άλλωστε μας τα χρωστάτε .
Ο Έλληνας πολίτης δεν φταίει για την κατάντια της Ελλάδας απο τους πολιτικούς που κοίταζαν τι θα βάλουν στην τσέπη τους και όχι πως θα νοικοκυρέψουν την Ελλάδα .Άρα δικαίως τους κατηγορούμε για κλέφτες .Κλέφτες δεν είναι ο Ελληνικός λαός .

Προμηθευτικός Οργανισμός Ναυτικού (ΠΟΝ) ~ ΚΡΥΠΤΕΙΑ

Πυραμίδα της Θήβας - Μύθος η πραγματικότητα;

Kolokotronis part1 of 4

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ .Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ,Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ (1770-1843)

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ









Στις 3 Απριλίου του 1770 γεννήθηκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μια από τις μεγαλύτερες μορφές του 1821, γνωστός και ως ο Γέρος του Μοριά. Διακρίθηκε για την στρατηγική του σκέψη, το θάρρος του, την αγαθή του καρδιά και τον έντιμο χαρακτήρα του. Πίστευε στον Θεό κι έλεγε: “Έλληνες, ο Θεός υπέγραψε για την ελευθερία της πατρίδος και δεν την παίρνει πίσω την υπογραφή του" και στον λόγο στην Πνύκα ότι πολέμησαν "πρώτα Υπέρ Πίστεως και έπειτα Υπέρ Πατρίδος".

Κατά τα Ορλωφικά, η γυναίκα του Κωνσταντή Κολοκοτρώνη, είχε βρει καταφύγιο στα βουνά. Εκεί, στις 3 Απριλίου του 1770 γέννησε τον Θεόδωρο "εις ένα βουνό, εις ένα δέντρο αποκάτω, εις την πάλαιαν Μεσσηνίαν, ονομαζόμενον Ραμαβούνι".

To 1780, οι Τούρκοι με επικεφαλής τον Καπετάμπεη, πολιόρκησαν τους πύργους της Καστάνιας (ή Καστάνιτσας) της Μάνης, όπου βρίσκονταν οι Κολοκοτρωναίοι και ο Κλέφτης Παναγιώταρος, στα πλαίσια επιχειρήσεων εκκαθάρισης εστιών αντίστασης. Μετά από καιρό πολιορκίας και με τα εφόδια να τελειώνουν επιχείρησαν έξοδο. Ο Κωνσταντής σκοτώθηκε όπως και δυο αδέρφια του και πολλά από τα παλικάρια τους.
Η μητέρα του Κολοκοτρώνη κατάφερε να ξεφύγει και να σώσει δύο από τα έξι παιδιά της, και πήγε στη Μάνη.

Το 1785 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έγινε αρματωλός και το 1790 παντρεύτηκε την Αικατερίνη Καρούσου, κόρη του προεστού του Λεονταρίου. Έγινε Κλέφτης στην Πελοπόννησο, ξεχώρισε για την ανδρεία του κι έγινε πρωτοπαλίκαρο του Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη. Το 1792 βοήθησε, μαζί με τον Ζαχαριά, τον Ανδρούτσο (πατέρα του Οδυσσέα) στην υποχώρησή του προς τα βόρεια του Μοριά.
Οι Κλέφτες είχαν δυναμώσει πολύ και οι Τούρκοι έβαλαν στόχο να τους εξοντώσουν. Για να το καταφέρουν έδωσαν πολλά χρήματα στους Κοτζαμπάσηδες και τους έπεισαν να τους βοηθήσουν. Το 1802, ο βοεβόδας της Πάτρας έστειλε φιρμάνι στους Κοτζαμπάσηδες να σκοτώσουν τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Νικόλαο Πετιμεζά. Ο Ζαΐμης είχε σχεδόν στα χέρια του τον Πετιμεζά και ο Δεληγιάννης έβαλε δυο προεστούς να ορκιστούν ότι θα σκοτώσουν τον Κολοκοτρώνη και προσπαθούσε επί μήνες να πετύχει τον σκοπό του. 

Τον Σεπτέμβριο του 1803 ο Δεληγιάννης καταγγέλλει τον Κολοκοτρώνη ως Αρματωλό και συνεννοείται με τους Λαλαίους. Τον Μάρτη του 1804, 400 Τούρκοι αποκλείουν τους Κολοκοτρωναίους σε ένα χωριό και προσπαθούν να τους σκοτώσουν, γίνεται μάχη για δυο μέρες και το βράδυ έκαναν έξοδο και διέφυγαν. Οι Κολοκοτρωναίοι είχαν φτάσει κυνηγημένοι στην Τσακωνία και ζήτησαν από τους κοτζαμπάσηδες λίγα τρόφιμα, για να πάρουν την απάντηση: "για τα τομάρια σας έχουμε μοναχά βόλια!". Τότε οι Κολοκοτρωναίοι επιτέθηκαν και κατέκαψαν τα σπίτια των κοτζαμπάσηδων και όσων τους χτυπούσαν με τουφέκια. Οι προεστοί που επέζησαν ζήτησαν βοήθεια από τον διοικητή της Τριπολιτσάς κι αυτός έφτιαξε ένα ισχυρό εκστρατευτικό σώμα. Ο Γέρος του Μοριά το 1805 κατέφυγε στη Ζάκυνθο για να επιστρέψει στην Πελοπόννησο το 1806. Στη Ζάκυνθο ο Κολοκοτρώνης μαζί με πολλούς Σουλιώτες, Ρουμελιώτες και Πελοποννήσιους στέλνουν αναφορά στον Αλέξανδρο, Αυτοκράτορα της Ρωσίας και του ζητούν να βοηθήσει να ελευθερωθεί η Ελλάδα.

Στα ρωσοκρατούμενα Επτάνησα οι Ρώσοι τους πρότειναν να ενταχθούν στο ρωσικό στρατό και να πολεμήσουν τους Γάλλους στην Ιταλία. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν το δέχτηκε: "Τι έχω να κάμω με τον Ναπολέοντα; Αν θέλετε στρατιώτας δια να ελευθερώσωμεν την πατρίδα μας σε υπόσχομαι και πέντε και δέκα χιλιάδες στρατιώτας. Μια φορά εβαπτισθήκαμεν με το λάδι, βαπτιζόμεθα και μίαν με το αίμα και άλλην μίαν δια την ελευθερίαν της πατρίδος μας". Τότε κάποιοι Έλληνες πήγαν να πολεμήσουν στην Νάπολη.

Οι Τούρκοι στέλνουν αναφορές στον Σουλτάνο κι αυτός αναγκάζει τον Οικουμενικό Πατριάρχη να αφορίσει τους Επαναστάτες. Ο Σουλτάνος έβγαλε φιρμάνι να σκοτωθούν όλοι οι κλέφτες και εντάθηκαν οι διωγμοί εναντίον τους με πρωτοστάτες τους προεστούς. Ο Πετιμεζάς, ο Ζαχαριάς και ο Γιαννιάς είχαν σκοτωθεί νωρίτερα και ο Κολοκοτρώνης έμεινε με 150 παλικάρια, κυνηγημένος από Τούρκους κι Έλληνες.

Οι Κολοκοτρωναίοι τα πληροφορήθηκαν και βρέθηκαν σε αδιέξοδο. Πολλοί έλεγαν να καταφύγουν στη Ζάκυνθο. Όσοι από τους 150 δεν είχαν σκοτωθεί, χωριστήκαν σε ομάδες για να σωθούν λέγοντας ο ένας στον άλλο "καλή αντάμωση στον άλλο κόσμο". Ο Κολοκοτρώνης ήταν με 19 συγγενείς του και κάποιον καπετάν Γιώργο. Σε δυο εβδομάδες πέθαναν όλοι όσοι δεν ήταν μαζί με τον Κολοκοτρώνη.

Αυτή την περίοδο σκοτώθηκαν περίπου 30 Κολοκοτρωναίοι, ενώ άλλοι 40 είχαν πεθάνει νωρίτερα στα προεπαναστατικά χρόνια (Ορλωφικά κτλ). Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κατάφερε να διαφύγει στη Ζάκυνθο το 1807 παρά τις προδοσίες των Ελλήνων και το κυνήγι των Τούρκων.
Το 1810 κατατάχτηκε σε σώμα Ελλήνων εθελοντών του αγγλικού στρατού. Διακρίθηκε για τη δράση του ενάντια στους Γάλλους και πήρε τον βαθμό του Ταγματάρχη. Από εκεί προέρχεται και η επίσημη στολή με την χαρακτηριστική κόκκινη περικεφαλαία με τον λευκό σταυρό.

Το 1818 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και στη συνέχεια μύησε και άλλους αγωνιστές.

Τον Ιανουάριο του 1821 έφυγε από την Ζάκυνθο μεταμφιεσμένος σε καλόγερο, και ξεκίνησε τις προετοιμασίες για την Ελληνική Επανάσταση στην Πελοπόννησο. Μαζί με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη κατέλαβε την Καλαμάτα και συνεργάστηκε στενά με τον Παπαφλέσσα. Ο Γέρος του Μοριά, από την αρχή πρότεινε την πολιορκία της Τριπολιτσάς, του διοικητικού και στρατιωτικού κέντρου των Τούρκων στην Πελοπόννησο.

Τον Απρίλιο και τον Μάιο έγινε η μάχη στο Βαλτέτσι. Στα μέσα του μήνα ο Κολοκοτρώνης έστησε στρατόπεδο στο Βαλτέτσι συγκεντρώνοντας τους περισσότερους επαναστάτες της Πελοποννήσου. Ο Μουσταφά Μπέης, επικεφαλής 4000 Τούρκων, επιχείρησε στις 24 Απριλίου αιφνιδιαστικό χτύπημα, κατέλαβε το χωριό και διέλυσε εν μέρει το στρατόπεδο. Κι ενώ ο Κυριάκος Μαυρομιχάλης αντιμετώπιζε με δυσκολία τους Τούρκους, κατέφτασε το σώμα του Πλαπούτα και χτύπησε τα τουρκικά μετόπισθεν τρέποντάς τους σε φυγή, με τον Κολοκοτρώνη να τους απωθεί προς την Τριπολιτσά. Το ελληνικό στρατόπεδο ανασυγκροτήθηκε κι έφτασαν ενισχύσεις από διάφορες περιοχές, αλλά το ηθικό είχε πέσει πολύ. Στις 13 Μαΐου οι Τούρκοι επιχείρησαν έξοδο από την Τριπολιτσά προς το Βαλτέτσι. Επί 23 ώρες μαινόταν η μάχη που έληξε με νίκη των Ελλήνων.
Στις 23 Σεπτεμβρίου έπεσε η Τριπολιτσά.


Αξίζει να τονιστεί η στρατηγική φυσιογνωμία του Κολοκοτρώνη, καθώς διοικούσε τα στρατεύματα με ιδιοφυή τρόπο, χρησιμοποιώντας τις τακτικές του κλεφτοπολέμου ώστε να μπορεί να ανταπεξέρχεται το στράτευμα στην αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου. Ενδεικτικό της δυσκολίας του αγώνα του 21 είναι το παρακάτω απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του.

    O Ιμπραΐμης μου επαράγγειλε μια φορά διατί δεν στέκω να πολεμήσωμεν (κατά μέτωπον). Εγώ του αποκρίθηκα, ας πάρη πεντακόσιους, χίλιους, και παίρνω και εγώ άλλους τόσους, και τότε πολεμούμε, ή αν θέλη ας έλθη και να μονομαχήσωμεν οι δύο. Αυτός δεν με αποκρίθηκε εις κανένα. Και αν ήθελε το δεχθή το έκαμνα με όλην την καρδιάν, διότι έλεγα αν χανόμουν, ας πήγαινα, αν τον χαλούσα, εγλύτωνα το έθνος μου.    

Ο Κολοκοτρώνης πρότεινε να τεθεί ως επόμενος στόχος η Πάτρα, όμως ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Ανδρέας Ζαΐμης και οι υπόλοιποι πρόκριτοι της Αχαΐας, δημιούργησαν εμπόδια επειδή δεν ήθελαν να μεγαλώσει το πολιτικό έρεισμα του Γέρου του Μοριά. Το πολεμικό συμβούλιο του επέτρεψε να πολιορκήσει την Πάτρα αλλά δεν του έδωσαν καμία βοήθεια. Ο Κολοκοτρώνης μόνος του με τα παλικάρια του δεν μπορούσε να καταφέρει πολλά και τον Ιούνιο του 1822 εγκατέλειψε την πολιορκία και η Πάτρα έμεινε υπόδουλη μέχρι το 1828, οπότε απελευθερώθηκε από τον στρατηγό Μαιζόν, επικεφαλής γαλλικού σώματος.
Μετά από ένα μήνα ο Κολοκοτρώνης χτυπάει τον Δράμαλη στα Δερβενάκια και κατάφερε την πιο σημαντική νίκη της Επανάστασης. 

Αξιοσημείωτη είναι η αναφορά του Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του σχετικά με την κατάληψη της Τριπολιτσάς:

    Όταν έμβηκα εις την Τριπολιτσά, με έδειξαν τον Πλάτανο εις το παζάρι όπου εκρέμαγαν τους Έλληνας. Αναστέναξα και είπα: «Άϊντε, πόσοι από το σόγι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθηκαν εκεί», και διέταξα και το έκοψαν.    

Το 1824 η αντιπαλότητα των παρατάξεων κατέληξε σε εμφύλιο. Στις 13 Νοεμβρίου, οι πολιτικοί αντίπαλοι του Κολοκοτρώνη σκότωσαν τον γιο του Πάνο, ο οποίος ήταν παντρεμένος με την κόρη της Μπουμπουλίνας, Ελένη. Ο Γέρος του Μοριά παραδίνεται για να τερματιστεί ο εμφύλιο και φυλακίζεται στην Ύδρα. Αναγκάστηκαν όμως να τον απελευθερώσουν το 1825, μετά από πρόταση του Παπαφλέσσα προς την κυβέρνηση Κουντουριώτη, επειδή ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ. Όμως τα πράγματα είχαν πάρει άσχημη τροπή και ο Γέρος παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του δεν τα κατάφερε. Τελικά ο Ιμπραήμ, που προετοίμαζε απόβαση στις Σπέτσες και στην Ύδρα, νικήθηκε στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου από τις Μεγάλες Δυνάμεις.
Ο Καποδίστριας συνεργάστηκε στενά με τον Κολοκοτρώνη, που είχε αναγνωρίσει από νωρίς την αξία του Γέρου του Μοριά. Για άλλη μια φορά η διεκδίκηση εξουσίας και η αντιπαλότητα στις διάφορες παρατάξεις των Ελλήνων είχε κακό τέλος: την δολοφονία του Καποδίστρια. Ο Κολοκοτρώνης την σχολίασε με το παρακάτω μύθο:

"Τα γαϊδούρια πήραν την απόφαση να σκοτώσουν το σαμαρά, για ν' απαλλαγούν απ' τα σαμάρια κι απ' το φορτίο, που τους έβαζαν οι άνθρωποι. 'Ετσι κι έγινε. Αμέσως όμως κατόπιν πήραν την πρωτοβουλία τα καλφάδια (οι μαθητευόμενοι) του σαμαρά, μα δεν ήξεραν να κάμουν καλή τη δουλειά, γιατί έχασαν το μάστορά τους. Έτσι τα κακοφτιαγμένα σαμάρια άρχισαν να χτυπάνε και να πληγώνουν τα δυστυχισμένα γαϊδούρια, που δεν άργησαν να καταλάβουν ότι με την ανόητη πράξη τους έπεσαν από το κακό στο χειρότερο."

Αργότερα, η Αντιβασιλεία του Όθωνα κατηγόρησε τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα ότι προετοίμαζαν ανατροπή του ανήλικου Βασιλιά. Σε μια στημένη δίκη καταδικάστηκαν σε θάνατο, μα γλύτωσαν χάρη στη γενναία στάση δύο θαρραλέων δικαστών, του Αναστάσιου Πολυζωίδη και του Γεώργιου Τερτσέτη, που αρνήθηκαν να υπογράψουν την καταδικαστική απόφαση. Η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κι όταν, ενήλικος πια, ανέλαβε ο Βασιλιάς Όθων τους απένειμε χάρη.
Πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843 από φυσικό θάνατο στην Αθήνα, μετά το γλέντι για το γάμο του μικρού του γιου. Ο Κολοκοτρώνης είχε συνειδητοποιήσει ότι οι Έλληνες έπρεπε να βασίζονται στις δικές τους δυνάμεις κι έλεγε χαρακτηριστικά "ότι κάμομε θα το κάμομε μοναχοί και δεν έχομε ελπίδα από τους ξένους".

---

Δείτε το Ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΙ για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με τίτλο ''Ο Γέρος του Μορία''

Μπήκαμε ήδη στο δρόμο της σύγκρουσης με την Τουρκία

Μπήκαμε ήδη στο δρόμο της σύγκρουσης με την Τουρκία